Zolang goedkope groene waterstof niet beschikbaar is, zal Tata Steel grote hoeveelheden aardgas uit de VS importeren
Tata Steel presenteert haar groenstaalplan als een gedeeltelijke oplossing van het probleem: de geïmporteerde kolen kunnen vervangen worden door groene waterstof, gemaakt met windenergie van de Noordzee. Althans, als deze waterstof beschikbaar is én goedkoop: pas als de prijs van groene waterstof rond de €2/kg ligt, wordt het proces voor Tata Steel competitief.
Zoals al in een eerdere editie van Staalbode betoogd, zal Tata zeker tot 2030 geen staal maken van waterstof, maar van aardgas in vloeibare vorm (LNG). En waar komt dat aardgas vandaan? Inderdaad, voor een groot deel uit de Verenigde Staten. Tata Steel speelt zo vooral Trump en zijn ‘make America rich again’-politiek in de kaart, want de CO₂-voetafdruk van LNG doet niet onder voor die van kolen. Bovendien is het zeer de vraag of er in Nederland ooit groene waterstof beschikbaar zal zijn op de benodigde schaal en voor de prijs die Tata Steel bereid is te betalen.
Een volledige strategische autonomie is kortom onhaalbaar en kostentechnisch in sommige opzichten ook onwenselijk. Dat is geen reden om strategische en geopolitieke overwegingen volledig terzijde te schuiven, integendeel. Het betekent alleen dat ‘strategische autonomie’ niet misbruikt moet worden om plannen door te drukken die dit in de praktijk niet waarmaken en tegelijkertijd enorme sommen geld vereisen maar weinig klimaat- en gezondheidswinst brengen.
